-
1 картечь
сущ.; воен.; охот.карте́чькартечь белән ату — стреля́ть карте́чью
ау мылтыгын картечь белән кору — заряди́ть охо́тничье ружьё карте́чью
1 картечь
картечь белән ату — стреля́ть карте́чью
ау мылтыгын картечь белән кору — заряди́ть охо́тничье ружьё карте́чью